Czerwcowa niedziela. Piękna pogoda, aż tak, że człowieka nosi. -Może byśmy się tak gdzieś wybrali, pozwiedzać coś?- nagle padało z ust mojej piękniejszej połowy. Pomysł dobry, wart był wcielenia w życie. Chwila namysłu gdzie się wybrać i szybki telefon do Krystiana czy przypadkiem też się nie nudzi i czy nie chce się z nami potelepać w nieznane. Chęć, jak i możliwości miał, więc po zabraniu dodatkowego pasażera, popędziliśmy "z rozpędu" w stronę Gogolina. Rzekomo w jego okolicy, a konkretnie koło Zakrzowa, prawie obok autostrady, kiedyś znajdowało się domniemane grodzisko. Na miejscu potwierdziło się, że faktycznie domniemane. Jeżeli kiedyś tam było, to na dziś dzień zostało zaorane i zamieniło się w plantację winogron. Niestety.

Nie zraziwszy się niepowodzeniem, obraliśmy azymut na wschód, do miejscowości Wysoka, którą wiele osób zapewne kojarzy ze swoich wypraw na Górę Świętej Anny.

Kilkadziesiąt metrów na wschód, od drogi prowadzącej przez miejscowość, na skraju przydomowego ogrodu, leży ogromne usypisko ziemi, które w XIII wieku było grodziskiem zamieszkałym przez ludzi. Jeżeli chcielibyście obejrzeć to miejsce osobiście, to najlepiej z głównej szosy skręcić na Kadłubiec prawie na wysokości kościoła i skręcić w w prawo, w pierwszą polną drogę za zabudowaniami, prowadzącą na południe. Grodziska nie sposób nie zauważyć - wysokie na 6-7m, u podstawy ma dwadzieścia pare metrów. Niestety śladów po ew. fosie nie znaleźliśmy. Poniżej szkic z jego ogólnym planem:


Grodzisko w Wysokiej - rys. E.Tomczak

Kolejnym punktem wyprawy było grodzisko w Balcarzowicach. Co prawda bliżej mu geograficznie do Sierowniowic, ale będę się trzymał lokalizacji przypisanej przez archeologów.
Na miejscu czekało na nas grodzisko stożkowate, o czworobocznej podstawie, z zaokrąglonymi narożami. Co najciekawsze - otoczone fosą i wałem jak należy. Dojazd nie był utrudiony bo grodzisko leży praktycznie przy drodze szutrowej prowadzącej przez las (uwaga, zielony szlaban zaraz za grodziskiem) do Balcarzowic.
U podstawy grodzisko ma około 25 metrów, a u góry około 12. Stożek, licząc od dna fosy ma około 4m wysokości. Badacze datują powstanie tej budowli na XIII-XV wiek naszej ery. Co ciekawe - miejsce jest zamieszkałe. Tak. Znaleźliśmy dwa wejścia do lisiej nory :-) Poniżej szkic z planem budowli:


Grodzisko w Balcarzowicach - rys. Z.Bagniewski

Ostatnie, odwiedzone tego dnia grodzisko, znajduje się na wschód od miejscowości Płużnica Wielka, w dolinie rzeczki, na terenie parku. Wspomniany park znajduje się za gospodarstwem przylegającym od północy do drogi krajowej Strzelce Opolskie - Toszek. Grodzisko jest otoczone stawem i wypełnioną wodą fosą (w końcu prawdziwa fortyfikacja). By do niego dotrzeć trzeba było przedrzeć się przez szereg zarośli. Co ciekawe na teren wysepki, kiedyś prowadził mostek, którego pozostałości mieliśmy okazję poznać. Odwiedzone grodzisko było stożkowate na planie koła, a datuje się je na XIV-XIV wiek n.e. Poniżej rycina z jego planem:


Grodzisko w Płużnicy Wielkiej - rys. E.Tomczak

W relacji wspomogłem się szkicami z książki "Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej".